Het Onstaan van Salon des Artistes
Salon de peinture et de sculpture was een artistiek event dat in Parijs plaatsvond op het einde 17e eeuw en het werk toonde van kunstenaars die werden geaccrediteerd door de Académie royale de peinture et de sculpture, gecreëerd door Mazarin, later door de Académie des beaux-arts en dit tot 1880. Het doel van de Salon de peinture et de sculpture was om de werken van de laureaten van de Academie, en vanaf 1817 van École des beaux-arts, aan het publiek te tonen. De eerste happening in 1673 noemde “Exposition” en werd in het Palais-Royal gehouden.
Vanaf 1692 werd deze jaarlijkse tentoonstelling in het Louvre georganiseerd door de Academie en toonde werken van de geaccrediteerde kunstenaars. In 1737 krijgt het de naam “Sallon”, omdat het plaatsvond in de “sallon carré van het Louvre”. Tijdens de Revolutie, toen de Academie werd afgeschaft, veranderde het in “Salon de peinture et de sculpture” en werd het onder impuls van de schilders Jacques-Louis David en Jean-Bernard Restout gedemocratiseerd en was er opening voor kunstenaars van alle origine. Onder de Tweede Republiek en tot 1880 werd het “Salon des artistes français”. In 1863 organiseerde een aantal kunstenaars die niet mochten deelnemen het “Salon des refusés”.


De Salons in België
In 1792 was Gent de eerste stad in de lage landen die naar Parijs’ voorbeeld een salon inrichtte. In 1803 kreeg dit initiatief navolging in Brussel in het “Oude Hof” en werd georganiseerd door de Société de peinture, sculpture et architecture de Bruxelles. De echte start kwam er in 1811.
Van bij de aanvang was voorzien dat de Gentse en Brusselse salons jaarlijks zouden afwisselen. Maar omdat Antwerpen in 1813 ook met een salon op de proppen kwam, werd een systeem van triënnales ingesteld: elke stad een driejaarlijks salon.
Van 1833 tot 1880 ging de salon door het leven als Exposition nationale des Beaux-Arts. In 1881 verhuisde men naar de eerste zalen van het nieuwe Museum voor Schone Kunsten, toen nog paleis genaamd. Dit bleef de locatie voor alle volgende edities. Na de Eerste Wereldoorlog werd een verhuis naar het geplande Paleis voor Schone Kunsten in het vooruitzicht gesteld, maar dat kwam er niet meer van en betekende het einde voor de Belgische Salons.

